De akoestische Lap Steel gitaar is eerder een niet zoveel gebruikt instrument.  Het werd ontwikkeld in Hawaï in de 19e eeuw en is de directe voorloper van zowel de dobro als de pedal steel gitaar.  Maar als je dit ongewone instrument zo meesterlijk hanteert als Richard Henderson kan dit tot leiden tot een boeiend en meeslepend resultaat.

Op deze Seventh Day brengt deze veteraan van het club circuit 15 tracks: zelfgeschreven nummers en een mix van vintage blues, country en rock’n roll.  En dat maakt het net zo interessant.  Het zijn niet zomaar nagespeelde covers getuige zijn briljante versie’s van Chuck Berry’s “You Can’t Catch Me” en “Nadine”.  Door de combinatie van de solo Lap Steel en ‘s mans bijzonder aangename stem krijgen deze nieuwe interpretaties een absolute meerwaarde. 

Richard is ook clever genoeg om zich bijtijds te laten bijstaan door ander schoon volk. Op de titeltrack zorgen Suzie Vinnick (de 2009 en 2010 Maple Blues Award-winnares voor Best Female Vocalist) en Carlos del Junco ( de 2009 Maple Blues Award-winnaar voor beste mondharmonicaspeler) voor de schitterende ondersteuning.  Carlos is ook nog te horen op de Willie Dixon cover “I’m Ready” een, hoeft het nog gezegd, uitstekende interpretatie.  Maar ook de andere gasten , op het mooie “Judgement Day” bvb, zorgen door hun bijdrage op mandoline (Jeff Rogers) of bass (Dave Lang)dat de song zo een eenzame hoogte bereikt.
Hank Williams’s “Honky Tonk Blues” , is door de combinatie met de metal body resonator gitaar (Steve Gillis) nog zo een hoogvlieger.

De enige track op deze schijf die ons niet aanspreekt is Fred Mc Dowell’s “You Gotta Move”, al wat te dikwijls (en beter) gecoverd vinden wij.  Maar wij willen niet afsluiten met een negatieve opmerking want dit is een bijzonder aangename schijf geworden.   Richard sluit de plaat af met het sublieme “Don’t Tell Me” , een meer traditionele blues getinte song maar door zijn akoestische Lap Steel alweer boeiend van begin tot einde.  U zult al gemerkt hebben dat we Lap Steel steeds met hoofdletters geschreven hebben...wel dat is uit respect voor wat we door Richard Henderson hier voorgeschoteld kregen....pure klasse ! (Luc Meert)